Salvia x jamensis is de kruising van S. microphylla x S. greggii. Ze komen uit het zuiden van de VS en Mexico en zijn op het randje qua winterhardheid.
In onze Salvia border overleeft ze al jaren in de volle grond.
Ze is ook uitstekend geschikt voor potten omdat ze de hele zomer kan bloeien.
Koninklijk paars.
Op onze binnenplaats staan 6 verschillende sterjasmijnen grote potten met een klimrek. Dat is perfect vanwege de geur, een zomer lang bloemen en glimmend donkergroen blad in de winter. Ze mogen ook tegen een zonnige muur. De gele groeien het hardst, de witte geeft de meeste geur, maar roze is mijn favoriete kleur.
Kan 6 meter hoog klimmen, maar je bepaalt zelf hoe hoog je ze aanbind.
In Engeland wordt Tulbaghia, Society Garlic genoemd. Knoflook mag zich hierdoor vereerd voelen want we hebben het over een zeer edele plant. Het sierlijke blad met crème strepen in de lengte ruikt als knoflook. De lilaroze bloemen zijn fruitig geparfumeerd en verschijnen de hele zomer op lange stelen. Makkelijke potplant, mooi eetbaar alternatief voor Agapantus. Tulbaghia violacea komt uit Transvaal. Bij ons net niet winterhard, dus voor de zekerheid wel in de garage overwinteren.
Middellandse zee blauw uit Zuid Amerika, maar dan nog intensiever, nog meer 'wow!'.
Een potplant uit de asclepias familie, zijdeplant. De vrucht in de vorm van een 6 cm lange peul is gevuld met de zachtste zijde. Met die pluk zijde wol ga je onwillekeurig over je bovenlip strijken tijdens de zaadoogst.
Toppen mag, in het voorjaar.
Vorstvrij overwinteren, of jaarlijks zaaien als eenjarige.
'Sunshine Blue' is een blad houdende, laag blijvende, late blauwe bes met roze bloemen.
Ze is op jonge leeftijd wat gevoeliger voor strenge vorst en staat daarom het beste wat beschut.
De vrij kleine, zeer zoete vruchten rijpen in augustus.
'Sunshine Blue' is volledig zelfbestuivend, maar andere rassen in de buurt zorgen voor een grotere opbrengst.
Met 'Wisley White', de meest betrouwbaar vaste cornuta. Het lieftallig zacht blauw van deze bloemen is heel aangenaam. Ze bloeit onvermoeibaar door, zeker als je er een keer in het voorjaar en eventueel nog eens in de zomer een schaar langs haalt.
Onze violen zijn gestekte vaste planten. Ze bloeien de hele zomer en staan liefst met het hoofd in de zon en de voeten in het water. (vochtig dus, niet in de vijver)
De sterkst geurende en meest Victoriaanse (lees: frivole) viool die we hebben. Meerkleurige bloemen met een paarse buitenrand en crème van binnen. Zeer sterk geurend. Uit de rubriek violetta (miniatuur violen met een goede habitus). Gevonden door de violen-god die ons lang geleden audiëntie verleende: Richard Cawthorne.
Prachtig luchtverfrissend parfum.
Deze bossige plant kan wat te lang worden maar dat is te verhelpen door diep terugknippen. De bloemen zijn dan in korte tijd terug. Doe dat bijvoorbeeld als je op vakantie gaat.
Deze is voor een viool aardig standvastig. Ze bloeien met kleine witte bloemetjes eindeloos van het voorjaar tot de winter.
Makkelijk wit op je palet.
De tot 4,5 cm bloemen hebben een mooie ronde vorm die geaccentueerd wordt door het paarse randje
De bloemen staan rechtop aan stevige stelen.
Ze is zeer sterk en aangenaam geurend.
De favoriete viool van Geoff Hamilton.
Ik vind deze klassieker geweldig met z'n vlinderachtige sterretjes bloemen.
Fijn magenta paars geaderd.
Tussendoor knippen is er goed voor. Ze gaan daarna snel weer bloeien.
Violen staan liefst met hun hoofd in de zon en de voeten in het water. (Wie niet?)
Echte wasabi, eindelijk mogen we die na jaren gerucht ook hier aanbieden.
Die groene tubes voor je sushi, dat heeft hier helemaal niets mee te maken. Dat is nep. Echte wasabi is een sensatie.
Het is niet een plant voor iedereen. Ze vereisen een beschutte standplaats, liefst een koude kas, schaduw en veel vocht.
Niet scherp, maar heerlijk zoet, mild en romig, dat is de echte. Ook het blad en de bloemen mag je eten. De wortel vergt 2 seizoenen. (Mits je niet te veel blad snoept.)